Σκεπτικό  Έκθεσης

I can't breathe!
(Δεν μπορώ να αναπνεύσω)

Για την κοινωνική ασφυξία που προκαλεί η οικονομική κρίση, η  εργασιακή επισφάλεια, η κρατική καταστολή, ο ρατσισμός και ο φασισμός, η φτώχεια, οι πόλεμοι, η μετανάστευση, η αισθητική υποβάθμιση του περιβάλλοντος χώρου...

 

Το ΔΣ του ΕΕΤΕ ορμώμενο από την  αστυνομική ρατσιστική βία στις ΗΠΑ αποφάσισε τη διοργάνωση της διαδικτυακής έκθεσης I can't breathe!, καλώντας σε συμμετοχή τα μέλη του ΕΕΤΕ, σπουδαστές Καλών Τεχνών και επαγγελματίες σκιτσογράφους, διευρύνοντας την έννοια I can't breathe! σε όλο το φάσμα της κοινωνικής ασφυξίας που προκαλεί η οικονομική κρίση, η εργασιακή επισφάλεια, η κρατική καταστολή, ο ρατσισμός και ο φασισμός, η φτώχεια, οι πόλεμοι, η μετανάστευση, η αισθητική υποβάθμιση του περιβάλλοντος χώρου κλπ.


Ανασαίνω, σημαίνει... Ζω ακόμα, εισπνέω αέρα ανακουφίζομαι.

Κοιτάζω γύρω μου. Τρέχω πίσω στο παρελθόν, όνειρα που έκανα... και ολοταχώς στο μέλλον.

Ολημερίς κυνηγάω αυτό που κάποτε ήταν αυτονόητο.

Χάνω την ανθρωπιά μου κι ας μη το επέλεξα εγώ.

Η ζωή μου στενεύει, η φαντασία μου στενεύει.

Κοιτάζω αποκλειστικά τα δικά μου προβλήματα, την πάρτη μου.

Η ανάσα λιγοστεύει.

Πνίγομαι!

Πνίγομαι από τον φόβο, της μειωμένης αλληλεγγύης μεταξύ μας.

Πνίγομαι από τη μοναξιά.

Πνίγομαι από την καταστολή, τον αποκλεισμό.

Πνίγομαι από το φόβο της αβεβαιότητας για το αύριο. Αν θα μπορέσω να ζήσω από τη δουλειά μου. Αν θα έχω δουλειά. Πνίγομαι...

I can't breathe!

Ανάσα!

Ανάσα είναι το οξυγόνο.

Ανάσα είναι η ελπίδα. Η βάσιμη ελπίδα...

Ανάσα είναι η προοπτική. Η πανανθρώπινη προοπτική.

Ανάσα είναι η συντροφικότητα.

Ανάσα είναι να μπορώ να δίνω μορφή στα ιδανικά μου, στα όνειρά μου.

Ανάσα είναι να νιώθω μέλος μιας μεγάλης καλλιτεχνικής ομάδας. Του Επιμελητηρίου μας.

Ανάσα είναι η Έμπνευση.

Ανάσα είναι να απαντώ στις καταστροφικές αποφάσεις των κυβερνώντων με αυτό που ξέρω να κάνω καλύτερα.

Ανάσα είναι να ενσαρκώνω την έμπνευση σε χρώματα, στην πέτρα, στο μέταλλο, στο λόγο, σε χίλιους δυο τρόπους δημιουργικής έκφρασης.

Βαθειά ανάσα είναι όταν μπορώ να υπενθυμίζω στους κυβερνώντες:

Στην καταστροφική σας μαυρίλα, Δημιουργώ Φως!

Ανασαίνω!

Ανασαίνω σημαίνει ο κόσμος αλλάζει και μαζί του αλλάζουμε και εμείς ίσοι προς ίσους.

Μόνη επιλογή για να συνεχίσω να ζω, είναι να μη πάψω να ονειρεύομαι, να ελπίζω, να αγωνίζομαι και να δημιουργώ. Αν πάψουν αυτά σταματάει και η ζωή. Δεν έχουμε άλλες επιλογές...